Agorafobi, kişinin kendisini kapana kısılmış, çaresiz veya utanmış hissetmesine neden olabilecek durumlardan veya yerlerden yoğun bir şekilde korkması ve kaçınması ile karakterize bir anksiyete bozukluğudur. Bu korku genellikle bireylerin alışveriş merkezleri, toplu taşıma araçları veya kaçmanın zor görünebileceği geniş açık alanlar gibi kamusal alanlardan kaçınmasına yol açar. Agorafobisi olan kişiler, korktukları durumlarla karşılaştıklarında panik atak, hızlı kalp atışı, nefes darlığı veya aşırı endişe duyguları yaşayabilirler.
Bazı durumlarda, agorafobi o kadar şiddetli hale gelebilir ki, bireyler kaygılarını tetikleyebilecek herhangi bir durumdan kaçınarak eve kapanabilir. Agorafobi tedavisi tipik olarak bilişsel-davranışçı terapi (BDT), maruz bırakma terapisi ve/veya antidepresanlar veya anksiyete önleyici ilaçlar gibi ilaçları içerir.
Vaka çalışması: 28 yaşında bir kadın olan Sarah, travmatik bir olaydan sonra panik ataklar yaşamaya başladı. Zamanla, başka bir panik atak yaşama korkusu onu kalabalık yerlerden kaçınmaya yöneltti ve sonunda aşırı kaygı yaşamadan evinden çıkamaz hale geldi. Sarah, bir terapistin yardımıyla maruz bırakma terapisine başladı ve kontrollü ve destekleyici bir ortamda korkularıyla yavaş yavaş yüzleşti. Zamanla anksiyetesini yönetmeyi ve günlük aktivitelerine devam etmeyi başardı.
Alıntı: “Korku sadece zihnin izin verdiği kadar derindir.” – Japon Atasözü
Ayrıca bakınız: Anksiyete bozuklukları, Panik bozukluk, Bilişsel-davranışçı terapi (BDT), Maruz bırakma terapisi
(İng. agoraphobia)