Öğrenme yeteneğinin beynin dar bir bölgesiyle sınırlı olmadığı görüşü.
Eşpotansiyellik, psikolojide bir sinir ağının herhangi bir parçasının, parçaların birbirine bağlı olması koşuluyla, ağın diğer herhangi bir parçasıyla aynı işlevi yerine getirebileceğini öne süren bir kavramdır. Bu ilke ilk olarak 20. yüzyılın başlarında Amerikalı bir psikolog ve davranış bilimci olan Karl Lashley tarafından ortaya atılmıştır.
Daha basit bir ifadeyle, beynin belirli bir bölümünün hasar görmesi veya çıkarılması durumunda, doğru bağlantılara sahip olmaları koşuluyla, beynin diğer bölümlerinin potansiyel olarak kaybedilen işlevleri devralabileceği anlamına gelir. Eşpotansiyellik, beynin yeni deneyimlere yanıt olarak veya yaralanma sonrasında kendini uyarlama ve yeniden düzenleme yeteneğini ifade eden nöral plastisite kavramıyla yakından ilişkilidir.
Eşpotansiyelliği gösteren bir vaka çalışması, inme hastalarında dil yeteneklerinin iyileşmesidir. Beynin birincil dil alanları hasar gördüğünde, diğer bölgeler bazen kaybedilen işlevleri telafi edebilir ve bireyin zaman içinde dil yeteneklerinin bir kısmını veya tamamını geri kazanmasını sağlar.
Ayrıca bakınız:
Nöral Plastisite
Beyin Hasarı
Rehabilitasyon
(İng. equipotentiality)