Koşulsuz olumlu kabul, hümanistik psikolojide bir kişiyi eylemleri veya davranışları ne olursa olsun yargılamadan kabul etme ve destekleme pratiğini ifade eden bir kavramdır. Bu fikir, koşulsuz olumlu kabulün sağlıklı duygusal gelişim ve kişisel büyüme için gerekli olduğuna inanan psikolog Carl Rogers tarafından geliştirilmiştir.
Terapi bağlamında, koşulsuz pozitif saygı uygulayan bir terapist, güvenli ve yargılayıcı olmayan bir ortam yaratarak danışanın eleştiri veya reddedilme korkusu olmadan düşüncelerini ve duygularını rahatça ifade etmesine olanak tanır. Bu yaklaşım güveni artırır ve danışanı duygularını keşfetmeye ve sorunları üzerinde çalışmaya teşvik eder.
Koşulsuz olumlu bakışın bir örneği aşağıdaki vaka çalışmasında görülebilir: Bağımlılıkla mücadele eden bir danışanla çalışan bir terapist, danışan aksilikler yaşadığında veya nüksettiğinde bile destekleyici ve yargılayıcı olmayan bir duruş sergiler. Terapist, tereddütsüz bir kabul sunarak danışanın öz-şefkat ve dayanıklılık geliştirmesine yardımcı olur ve iyileşme yolculuğunda ilerleme kaydetmesini sağlar.
“İlginç paradoks şu ki, kendimi olduğum gibi kabul ettiğimde değişebilirim.” – Carl Rogers
Ayrıca bakınız: empati, aktif dinleme, hümanistik psikoloji
(İng. unconditioned positive regard)