Yetişkin yaşlarda olsak da içimizde şefkata muhtaç bir çocuğun yaşadığını hissederiz bazen. Ona kulak verip iyileştirmeyi wertededğimiz her an ayağımıza çelme takmaya devam eder. Bazen “çocukça” davranışlar göstermemizin nedeni budur. Peki, içimizdeki çocuğu iyileştirmek ve onunla sağlıklı bir bağ kurabilmek için neler yapabiliriz?
Kendinize Sarılın
Sarılmak aramızdaki bağları güçlendiren en etkili yollardan biri. İlginç bir şekilde, sadece sevdiğimiz birine sarılınca değil kendimize sarılınca da iyi hissediyoruz. Başkaları tarafından anlaşılıp destek görmek elbette gerekli olabilir. ancak bu desteğe ihtiyacımız olan her durumda ulaşmak günümüzde maalesef bir lüks. Bundan dolayı, kendi başınıza kaldığınız anlarda iki kolunuzu vücudunuza sararak içinizdeki çocuğu iyileştirmek mümkün. Kulağa tuhaf gelse de işe yaradığını gerçekten deneyip fark edince şaşırabilirsiniz.
Yazmanın İyileştirici Gücüne İzin Verin
Çocukluğunda istismara uğramış ve sonrasında yazdığı anı kitabıyla üne kavuşmuş pek çok yazar var. Onlar yazmanın iyileştirici etkisini keşfetmişler. Pek çok araştırma da yazmak sayesinde duygu ve düşüncelerimizle daha etkin bir ilişki kurabildiğimizi gösteriyor. Ayrıca kendi gelecekteki halinize bir mektup da yazabilirsiniz. Bunun için “futureme.org” gibi sitelerden faydalanabilirsiniz. Mesela bir yıl sonraki kendinize bir mektup yazmaya başladığınız anda bile iyi geldiğini fark edebilirsiniz. Mektubunuzu bir yıl ya da daha sonrasında okumak da büyüdüğünüzü hissettirecek. Zamanında dert edindiğiniz her neyse, hangi duygu ve düşüncelerin esiri olduysanız gelip geçiciliğini bir kez daha hatırlatacak.
Rasyonel Tarafınızı Güçlendirin
Bazen duygularımız bizi o kadar güçlü bir şekilde ele alır ki, mantıklı olan gerçeği görmekte zorlanırız. Yapılan bir araştırmada, iki grup katılımcıya olumsuz deneyimleri üzerinde düşünmeleri söyleniyor. Bir grup duygularının içine gömülecek ve ne hissettikleri/düşündükleri üzerine kafa yorar. Diğer grup ise duvardaki bir sineğin perspektifinden olayları analiz etmeye çalışır. Birinci grup “İhanete uğramış hissettim”, “Aşağılandım” gibi pasif ve mağdur bir tarafta kendilerini değerlendirip olayları rasyonel bir zeminde göremezler. Diğer grup ise genel olarak arkadaşının neden öyle yaptığını anlayabildiğini fark eder, olay bir başkasının başına gelmişçesine ders çıkarabilir ve analiz yapabilir. İçinizdeki çocukla iletişim kurmak için tıpkı bir sineğin perspektifinden nesnel bir gözleme ihtiyacımız var. Mesela arkadaşınızın duygusal ruh haline rasyonel bir zemin getirmekte hiç de zorluk yaşamıyorsunuz, değil mi? Eski sevgilisine asla dönmemesi gerektiğini dışarıdan bir gözle söylemek çok kolay geliyor. İşte bunu kendimiz için de uygulamak pratikle mümkün.
Sonuç: Yalnız Başınıza Çözmek Zorunda Değilsiniz
Gündelik hayatımızda bu teknikler oldukça işe yarar özellikte. Ancak çok yoğun ve kronik hale gelmiş zorlayıcı sorunlarımız varsa psikoterapi desteği almanız çok kıymetli sonuçlar verebilir. Tek başına çözmeye çalışmak pratikle ve zamanla elbette mümkün. Ancak tıpkı bir öğretmenle daha kolay ve hızlı öğrenmek gibi bir terapistle çalışmak içinizdeki çocuğun ihtiyacını karşılama sürecini hızlandırır.
Kaynakça
- Bailey, Chris (2016). The Productivity Project: Accomplishing More By Managing Time, Attention, and Energy.
- David, Susan (2018). Duygusal Çeviklik: Normlara Takılı Kalmayın, Değişimi Kucaklayın, İşinizde ve Hayatınızda Gelişin.
- Kross, Ethan (2021). Geveze: Kafamızın İçindeki Dırdırcı Ses ve Onu Dizginlemenin Yolları.
- Levine, Peter A. (2018). Dile Gelmeyen Bir Sesle: Beden Nasıl Travmadan Kurtularak İyileşir?
