Mizaç, bir bireyin etrafındaki dünyaya nasıl tepki vereceğini ve etkileşimde bulunacağını etkileyen kişiliğinin doğuştan gelen ve kalıcı yönlerini ifade eder. Genellikle doğumdan itibaren mevcut olduğuna ve kişinin hayatı boyunca nispeten istikrarlı olduğuna inanılır. Mizacın yaygın boyutları arasında duygusal tepkisellik, aktivite seviyesi, dikkat süresi ve sosyallik yer alır.
Örneğin, “zor” mizaçlı bir çocuk duygusal patlamalara daha yatkın olabilir ve yeni durumlara adapte olmakta zorlanabilirken, “kolay” mizaçlı bir çocuk daha uyumlu ve dengeli olabilir. Kişinin mizacını anlamak, bireylerin daha iyi başa çıkma stratejileri geliştirmelerine ve başkalarıyla ilişkilerini iyileştirmelerine yardımcı olabilir.
Psikolog Thomas ve Chess tarafından yapılan ünlü bir çalışmada, çocuklarda üç temel mizaç tipi tanımlanmıştır: kolay, zor ve yavaş ısınan. Bu kategoriler, ebeveynlerin ve bakıcıların bir çocuğun doğal yatkınlıklarını daha iyi anlamalarına ve uygun desteği sağlamalarına yardımcı olur.
Alıntı: “Mizaç, kişiliğin resminin çizildiği tuvaldir.” – Jerome Kagan
Ayrıca bakınız: kişilik, kişilik özellikleri, doğa vs. yetiştirme tartışması