Psikanalizde, hastanın terapisti bilinçli olarak duygularının nesnesi haline getirmesi, kendi geçmişindeki önemli başka kişilere uygun olabilecek tepkileri terapiste aktarması.
Aktarım, psikolojide duygu ve hislerin bir kişiden diğerine bilinçsizce yönlendirilmesini tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Bu durum tipik olarak terapide, bir danışan otorite figürleri veya hayatlarındaki önemli kişilerle olan geçmiş deneyimlerine dayanarak duygu ve tutumlarını terapiste yansıtmaya başladığında ortaya çıkar.
Örneğin, bir danışan terapistini bir ebeveyn figürü olarak görmeye başlayabilir ve ebeveynine karşı sahip olduğu duyguları bilinçsizce terapiste aktarabilir. Bu hem olumlu hem de olumsuz olabilir; danışan terapisti idealize edebilir ya da şeytanlaştırabilir.
Aktarım terapide yararlı olabilir çünkü danışanların geçmişlerinden gelen çözülmemiş sorunları çözmelerine yardımcı olabilir. Bu bilinçdışı duyguları tanıyıp keşfederek, danışanlar davranış kalıpları hakkında içgörü kazanabilir ve nihayetinde daha sağlıklı ilişkiler geliştirebilirler.
(İng. Transference)