Bu yazı Monica Foley M.Ed tarafından kaleme alınmıştır.
Yaren Özdeş tarafından çevrilmiştir.
Boşanma, ailenin her üyesini, özellikle de çocukları zorlayabilir. Genellikle böyle bir durumda olumlu olmak ve bunun gelecekteki mutluluk için en iyi seçim olabileceğini görmek zordur.
Boşanma genellikle en çok çocukları etkiler. Eğer çocuklar küçükse, neler olduğunu tam olarak anlamayabilirler. Ancak, yaşları kaç olursa olsun genellikle ilk tepkileri kendilerini suçlamaktır. İyi haber şu ki, çocuğunuzun bu zor geçişle başa çıkmasına ve boşanmanın acı verici etkilerinin bir kısmını azaltmasına yardımcı olacak birçok şey yapabilirsiniz.
Öncelikli olarak boşanmada yapılması gereken çocuklarınıza nasıl, ne zaman ve ne söyleneceğini düşünmektir. Boşanmayı çocuğunuza nasıl açıklayacağınız onların tepkilerinin düzeyini belirler. Çocuklar doğal olarak kaygılı ve endişeli olacaktır.
Boşanma hakkında çocuklarınızla konuşmak, ertelemeden olabildiğince erken gerçekleşmelidir. Mümkünse ebeveynleri olarak çocuklarınıza beraber söyleyin. Hemfikir olabilmek için onlara ne söylemek istediğinizi önceden belirlemeye çalışın – bu aynı zamanda çocukların olayları iki farklı şekilde duymalarını da engeller.
Evlilik sona erse de, çocukların ebeveyn ilişkisine güven duymaları gerekir. “Uzun zamandır annen ve baban anlaşamıyor. Evliliğimizi daha mutlu hale getirmek için birçok şey denedik, ancak yine de birbirimizden memnun değiliz. Artık birlikte yaşamamaya ve boşanmaya karar verdik. ” diyerek başlayabilirsiniz.
Çocukların birçok soruları olacaktır. Nerede ve kiminle yaşayacaklarını, her birinizi ne zaman göreceklerini ve nerede okula gideceklerini bilmek isteyebilirler. Yanıtları biliyorsanız, bu bilgileri onlarla paylaşın, eğer kararlaştırmadıysanız dürüst olun ve bunları daha sonra söylemeye söz verin.
Aşağıdaki ipuçlarını kullanarak çocuğunuzun boşanma ile baş etmesine yardımcı olabilirsiniz:
Açık ve ulaşılabilir bir diyalog sürdürün.
Boşanma hakkında çocuklarınızla konuşun. Yapabileceğiniz en kötü şey, ikiniz arasında hiçbir şey olmamış gibi davranmaktır. Eski eşiniz hakkında bazı bastırılmış duygularınız olsa bile bu çocuğunuzla bu konuda konuşmamanız gerektiği anlamına gelmez.
Çocuklarınızla sık sık bu konuları tekrar konuşmaya hazır olun. Başlangıçta çok konuşmuş olsanız bile, çocuklarınıza ihtiyaç duyduklarında boşanma hakkında sizinle konuşabileceklerini söyleyin. Bazen çocuklarınıza bu durumla nasıl başa çıktıklarını sorabilirsiniz. Konuyu ara sıra açtığınızda bu çocuklarınıza boşanma hakkında konuşmanın sorun olmadığı mesajını verir.
Çocuklarınızın öfkesini ve hayal kırıklığını kabul edin.
Çocuklarınızın nasıl hissettiklerini dinleyin ve bu duygulara sahip olmalarının doğal olduğunu bilin.
-Çocuğunuzla korkuları hakkında konuşun.
-Gerekirse çocuğunuzun ağlamasına izin verin.
-Çocuğunuzun endişelerini dinlemek için her zaman vaktinizin olduğunu hissettirin.
Hiç kimsenin hatası değil.
Boşanmanın çocuklarınızın hatası olmadığını söyleyin. Boşanmanın asıl nedenini bilmeyecekleri için kendilerini suçlamaya başvurabilirler. Hatta evliliği onarmak için yapabilecekleri bir şey olduğuna inanmaya başlayabilirler. Bu duyguları kabul etmelerine yardımcı olun.
Boşanmada birinin suçlu olduğuna inansanız bile çocuklarınızın etrafında öfkeli duygular göstermekten kaçınmak önemlidir. Bu eylemler sadece geri çekmelerine ve duygularını içselleştirmelerine neden olur. Eski eşinize olan duygularınız ne olursa olsun, çocuklarınızın her iki ebeveynle de olumlu bir ilişki sürdürmelerine izin verin.
Çocuklarınıza anne ve babalarının hala onları çok sevdiğini bilmelerini sağlayın.
Çocuğunuzun, hayatındaki tüm değişikliklere rağmen tek bir şeyin – en önemlisinin – değişmeyeceğini bilmesi gerekir. Bunun için onlara çokça sevgi vermeyi unutmayın.
İstikrar sağlayın.
Taşınma gibi önemli değişiklikler meydana gelse de, çocuklarınızın alışık oldukları rutinlerini mümkün olduğunca sürdürmeye çalışın. Örneğin, uyku ve yemek zamanlarını ve hatta arkadaşlarını aynı tutmaya çalışın. Çocuklar rutin bir ortamda kendilerini güvende hissederler.
Herhangi bir değişiklik hakkında çocuklarınızı önceden bilgilendirin.
Ailenizde önemli kararlar alındığında, çocuklarınızı da bu değişikliklere katın. Değişiklik gerçekleşmeden önce onları bilgilendirin, böylece kendilerini hazırlamak için zamanları olur.
Önemli kararlar verirken onların duygularını da düşündüğünüzden ve emin olun. Kademeli bir değişim çocuklar için en iyisidir. Yaşamlarında yavaşça değişiklikler yapın ve bunlarla ilgili hislerini paylaşmalarına izin verin. Değişikliklere uymak için çaba harcadıklarında çocuklarınızı övebilirsiniz.
Ziyaretleri açıklayın.
Çocuklarınıza ziyaret zamanlarını açıklayın ve her ebeveyni ne zaman görebileceklerini söyleyin. Çocuklarınızın, iki ebeveynin de onları sevdiğini bildiğinden ve her iki ebeveynle de özel ve eğlenceli zaman geçireceklerinden emin olun. Desteğinizi esirgemeyin. Çocuğunuzun diğer ebeveynlerini ziyaret etme ihtiyacını ve ikinizi de sevme arzusunu destekleyin. Onlara sorun olmadığını ve bunu desteklediğinizi söyleyin. Bu daha iyi başa çıkmalarına yardımcı olacaktır.
Olumsuzluklardan kaçının.
Eski eşiniz size zarar verdiyse, olumsuzluklardan kaçınmak zor olabilir. Her zaman kibar olmaya çalışın ve diğer kişi hakkında söylenecek olumlu bir şey düşünün. Bu, çocuğunuz için boşanmanın gerginliğini hafifletir.
Diğer ebeveyn hakkında konuşurken adil olun. Taraf tutmak ve öfkeli bir ebeveyni dinlemek için baskı yapılması çocuklar için acı vericidir. Birbirinize karşı anlayışlı olma gücünü bulmaya çalışın. Öyle hissetmeseniz de daha nazik olmak onlar için daha az yaralayıcı olacaktır.
Özel günler için ayarlamalar yapın.
Doğum günleri veya tatiller gibi özel etkinlikler söz konusu olduğunda herkes dikkate alınmalıdır. Nazik ve anlayışlı olabileceğinizi düşünüyorsanız, böyle zamanları eski eşinizle paylaşmaya çalışın. Bu mümkün değilse, zamanı her iki ebeveyn arasında eşit olarak bölün. Bir günü sabah ve öğleden sonra olarak ikiye bölebilirsiniz veya birden fazla tatil planlayabilirsiniz.
Hiçbir zaman:
-Çocuğunuzdan bir mesaj göndermesini istemeyin. Eski eşinizle bir şey hakkında konuşmanız gerekiyorsa, kendiniz söyleyin. Çocuğunuzu bir tampon olarak kullanmak ve garip bir duruma sokmak haksızlıktır.
-Hangi ebeveyne daha fazla önem verdiklerini asla çocuklarınıza sormayın.
-Çocuklarınızı asla danışmanınız olarak kullanmayın – ister arkadaş ister profesyonel bir terapist olsun, bu ihtiyaçları sizin için karşılayacak bir yetişkin bulun.
Her zaman:
-Durun ve kelimelerinizin çocuklarınızı nasıl etkileyebileceğini düşünün. Çocuklarınız neler yaşadığınızı anlayacak kadar büyüdüklerinde, onların ihtiyaçlarını önemsediğiniz ve bu ihtiyaçları bir öncelik haline getirdiğiniz için size daha fazla hayran kalacak ve sizi takdir edeceklerdir.
Boşanma kesinlikle hayatınızdaki beklentilerin dengesini bozabilir, ancak çocuklarınızı nasıl yetiştirdiğinizi etkilemek zorunda değildir. Onların ihtiyaçlarını da hatırlayın ve birlikte bu zor zamanları atlatacağınıza inanın.
