Nesne kalıcılığı, bir çocuğun gelişiminde tipik olarak 8-12 aylıkken ulaşılan bilişsel bir dönüm noktasıdır. Nesnelerin görünür veya doğrudan algılanabilir olmadıklarında bile var olmaya devam ettiklerinin anlaşılmasını ifade eder. Bu dönüm noktasına ulaşmadan önce, bebekler bir nesnenin gözden kaybolduğunda varlığının sona erdiğine inanabilir ve bu da gizli nesneleri aramakla ilgilenmemelerine yol açabilir.
Nesne kalıcılığını gösteren ünlü bir deney, gelişim psikoloğu Jean Piaget tarafından yürütülen “A-not-B görevi “dir. Bu deneyde bir oyuncak, bir bebeğin önündeki bir bezin (A konumu) altına gizlenir. Bebek oyuncağı başarılı bir şekilde geri aldığında, oyuncak başka bir bezin altına (B konumu) saklanır. Nesne kalıcılığı henüz gelişmemiş olan bebekler, oyuncağın B konumunda saklandığını görmüş olsalar bile, genellikle oyuncağı A konumunun altında arayacaklardır.
Nesne kalıcılığı, bir çocuğun bilişsel gelişiminin temel bir yönüdür ve problem çözme, uzamsal farkındalık ve hafıza gibi daha gelişmiş beceriler oluşturmak için çok önemlidir.
Ayrıca bakınız: Jean Piaget, bilişsel gelişim, koruma
(İng. object permanence)