(ing. Attachment Figure) Bebeğin kendisini güvende güvende hissetmek amacıyla seçtiği kişidir. Birincil bakımvereni ile özdeşleşen figür, ilerleyen aylarda çevresindeki diğer yakın kişilere dağıtılmaya başlar. Bu kişinin en büyük göstergesi, yanından uzaklaştığında genellikle ağlayarak ve kollarını sallayarak tekrar o güvende hissettiği ortama, bu noktada bağlanma figürünün kollarına ulaşmak için çaba sarf edecektir.
Bağlanma figürü, tipik olarak ebeveyn-çocuk ilişkisi bağlamında başka bir bireye duygusal ve fiziksel destek, güvenlik ve bakım sağlayan kişidir. Bağlanma figürleri, bir çocuğun güvenlik duygusunun, öz saygısının ve duygusal düzenlemesinin gelişiminde çok önemlidir.
Psikolog John Bowlby tarafından geliştirilen bağlanma teorisi, çocukların bakıcılarıyla sağlıklı duygusal ve sosyal gelişimin temelini oluşturan güçlü duygusal bağlar kurduğunu öne sürer. Bu bağlar, tutarlı ve duyarlı bakım verme yoluyla oluşur ve farklı bağlanma stillerine yol açar: güvenli, kaygılı-kararsız, kaygılı-kaçıngan ve dağınık bağlanma.
Bağlanma figürleri kavramını açıklayan bir vaka çalışması, ünlü “Harlow’un maymunları” deneylerinde görülebilir. Bu çalışmalarda, bebek maymunlar annelerinden ayrılmış ve kendilerine tel ya da kumaştan yapılmış vekil bağlanma figürleri verilmiştir. Maymunlar, yiyecek sağlamasa bile bezden yapılmış vekil figürü tercih ederek bağlanma ilişkilerinde konfor ve güvenliğin önemini vurgulamışlardır.
“Bağlanma, bir kişiyi diğerine zaman ve mekan ötesinde bağlayan derin ve kalıcı bir duygusal bağdır.” – John Bowlby
Ayrıca bakınız: bağlanma, bağlanma stili, güvenli bağlanma, kaçıngan bağlanma, dirençli bağlanma, dağınık bağlanma
Konuyla Alakalı Yazılarımız:
Yaşam Boyu İlişkilerimizde Rol Oynayan Bağlanma Stilleri
Bağlanma Stillerinin Sosyal İlişkilerde ve Terapi Sürecindeki Rolü Nedir?
Bağlanma Stilleri ve Ebeveynlik